przestępstwo

Dobrowolne poddanie się karze na rozprawie

Dobrowolne poddanie się karze w trybie art. 387 k.p.k. Dobrowolne poddanie się karze uregulowane zostało w artykule 387 k.p.k. Stanowi on, że Sąd może uwzględnić wniosek oskarżonego o skazanie go bez przeprowadzenia podstępowania dowodowego. Z takim wnioskiem należy wystąpić do momentu zakończenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej. We wniosku oskarżony musi zaproponować przewidzianą dla siebie karę. Wniosek ten można złożyć w formie pisemnej albo ustnie

Prawo karne. Czym jest niepoczytalność i jakie są jej konsekwencje

Niepoczytalność i jej konsekwencje. Co to takiego poczytalność? W prawie karnym nie ma jasnej, jednoznacznej definicji poczytalności. Przyjmuje się domniemanie, że każdy sprawca jest poczytalny. Poczytalność oznacza brak zaburzeń psychicznych, rozumienie tego, co jest nakazane i zakazane przez obowiązujące prawo oraz możliwość dostosowania swojego zachowania do tych wymogów stawianych przez prawo. Kodeks karny przyjmuje zasadę, że zdrowy, dorosły człowiek ma możliwość zachowywania się zgodnie z wymogami norm prawnych.   Czym jest

Czy można nie stawić się na rozprawie karnej? W jaki sposób usprawiedliwić naszą nieobecność?

Osoba wezwana przez prokuraturę lub sąd na przesłuchanie w charakterze np. świadka ma obowiązek stawienia się na wezwanie. Taką osobę obowiązuje zawarty w wezwaniu termin oraz miejsce przesłuchania. Świadek natomiast musi pozostawać w dyspozycji sądu lub prokuratora, aż do momentu, którym zostanie on zwolniony przez dany organ. Aby ktokolwiek mógł być pociągnięty do odpowiedzialności za niestawienie się na rozprawę musi zostać o nim prawidłowo powiadomiony. Niedopełnienie powyższego obowiązku skutkuje brakiem możliwości wyciągnięcia konsekwencji za nieobecność. Nieobecność

Prawo karne. Odpowiedzialność karna za pomoc w popełnieniu przestępstwa.

Odpowiedzialność karna za pomoc w popełnieniu przestępstwa. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie – tak stanowi art. 18 § 3

Prawo karne. Podżeganie jako forma zjawiskowa przestępstwa.

Podżeganie jako forma zjawiskowa przestępstwa.   Zagadnienie podżegania (forma zjawiskowa czynu karalnego) zostało uregulowane w art. 18 § 2 Kodeksu karnego i oznacza sytuację, w której podżegający chce, by inna osoba dokonała czynu zabronionego i nakłania ją do tego. Za takie działania można zostać skazanym wyrokiem karnym nawet jeżeli to inna osoba faktycznie dokonała czynu zabronionego (np. zlecenie zabójstwa czy pobicia). Należy pamiętać, iż podżegacz musi działać z zamiarem bezpośrednim